6 (296) 2021
Z numeru czerwcowego „Listu do Pani”
Ten czerwiec jest trochę inny. Większe są nasze tęsknoty i nadzieje, większe niż w minionych latach lęki i kłopoty. Musimy więc zmobilizować swoje siły, pozbierać się i umocnić, a co ważne – skutecznie sobie wzajemnie pomagać, chętniej i mądrzej. To się uda, jeśli potrafimy otworzyć się na Bożą pomoc, na łaski i natchnienia od Pana, jeśli spróbujemy pojąć, że jest z nami przyjaźń Wszechmocnego. Czytamy wszak w Ewangelii św. Jana: „Już was nie nazywam sługami (...), nazwałem was przyjaciółmi” (J 15,15). Ale trwanie w przyjaźni, do której zostaliśmy zaproszeni, zobowiązuje nas do wypełniania przykazania miłości. Czy moglibyśmy o tym zapomnieć?
Pierwszego czerwca tradycyjnie już obchodzimy Dzień Dziecka. Przygotowujemy dla naszych pociech wymarzone prezenty i niespodzianki, ofiarowujemy sporą porcję czułości, może więcej niż zwykle czasu – ale warto raz jeszcze uświadomić sobie, że najważniejszym darem, jaki niesiemy im każdego dnia, jest klimat domu, w którym wzrastają, domu, w którym żyje się w duchu chrześcijańskich wartości, w którym mówi się językiem miłości. Taki klimat tworzą zarówno świadome swej misji matki – o nich św. Urszula Ledóchowska mówiła jako o duszpasterzach kościoła domowego – jak i ojcowie świadomi, że mają swoje ojcostwo realizować także w sferze duchowej. W poruszającym tekście Duchowe ojcostwo pisze o tym ks. prof. Romuald Jaworski (s. 14).
Jak co roku w Boże Ciało, 3 czerwca, pójdziemy przez ulice miast i miasteczek, przez wiejskie drogi, może nie w tak licznym jak zazwyczaj gronie, bo pandemia, ale – za Nim, za Zmartwychwstałym ukrytym w Przenajświętszym Sakramencie. Poczujmy Jego wielkość i miłosierdzie. To On, nasz Zbawca i Król, jest z nami na procesji, na każdym nabożeństwie czerwcowym ku czci Jego serca, jest z nami „w każdy czas”. Oby jak najliczniej w tej procesji szły z nami dzieci. Powierzajmy Jezusowi ich przyszłość w groźnym, zmieniającym się za szybko świecie i uczmy je żyć „w świetle eucharystycznej miłości”. O wpływie Eucharystii na ich wychowanie, o znaczeniu przyjaźni z Jezusem Eucharystycznym dla rozwoju życia duchowego mówiła wielokrotnie w swych odczytach św. Urszula Ledóchowska. Ten ważny wątek przypomina w swoim artykule s. Małgorzata Krupecka USJK (s. 12).
Czerwiec to miesiąc końca roku szkolnego, początku lata, nadziei na tak oczekiwany odpoczynek. Potrzebujemy wytchnienia, ale przede wszystkim uporządkowania wielu spraw. Chcemy dochodzić do zgody, bo przyjaciółki i przyjaciele Boga nie mogą żyć we wzajemnej niechęci. Chcemy też cieszyć się czasem pierwszych wakacyjnych wyjazdów, odkrywania w Polsce wielu pięknych zakątków. Wyrwania się z hałasu miasta w ciszę i piękno przyrody, odnalezienia czasu na spokojną rozmowę, może też na opowiedzenie dzieciom o pasjonujących losach bohaterskich ludzi, którzy są chlubą Polski? W tym numerze Listu do Pani Agnieszka Wolińska-Wójtowicz przedstawia postać wybitnego kompozytora i polityka, uznanego za jednego z ojców naszej niepodległości, Ignacego Jana Paderewskiego (s. 18), Alina Petrowa- Wasilewicz snuje opowieść o matce Róży Czackiej (s. 26), a artykuł Krystyny Pęchalskiej przybliża nam postać bohaterskiej Mamy w Auschwitz – Stanisławy Leszczyńskiej. Poprzez wspólne podróżowanie, lektury, rozmowy, opowieści uczmy dzieci poznawać i rozumieć Polskę.
A może postanowimy też odbyć w tym roku rodzinną pielgrzymkę do Gietrzwałdu, tego za mało, jak na jego znaczenie, znanego miejsca? To tam 27 czerwca 1877 roku objawiła się polskiej dziewczynce Justynie Szafryńskiej – Matka Boża. O tym cudownym wydarzeniu i Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia opowiada w tym numerze naszego miesięcznika ks. Bogumił Wykowski (s. 16). Także przy okazji tej pielgrzymki ukażmy dzieciom i młodzieży Polskę jako kraj dorastający do przyjaźni z Bogiem. Mówmy o Kościele w Polsce, o jego wierności, walce o prawe sumienia wolnych ludzi. Mówmy o polskim papieżu, św. Janie Pawle II, który 2 czerwca 1979 roku rozpoczął swoją pierwszą pielgrzymkę do ojczyzny, a tamte czerwcowe dni odwróciły kartę dziejów. I o tej rocznicy nie zapominajmy.
REDAKCJA